Rozdział 25 - Grill, cz. 3

Razem z Gregorem jakoś wytargaliśmy na podwórko pudełko, w którym był grill. Nożem porozcinaliśmy taśmy, które trzymały pudełko. Po otwarciu okazało się, że mama przed wyjazdem rozkręciła całą konstrukcję i nie włożyła do środka instrukcji skręcania. Po masie śmiechu i nieudanych prób, w końcu skręciliśmy to ustrojstwo. Oczywiście, przed wyciągnięciem tego z garażu, Gregor przebrał się w zwykłe ubranie. Wróciliśmy potem do salonu. Powiedziałam Gregowi, że do kuchni nie wejdę, bo się boję :) On zaśmiał się, przytulił mnie i usiedliśmy na kanapie.

- Już od dziś jestem pełnoletnia - powiedziałam, kładąc nogi na stoliku przed nami 

- Mam nadzieję, że wypijesz ze mną dziś kieliszczek szampana? Od dziś oficjalnie możesz, a chciałbym wypić go za Twoje zdrowie.

- Wypiję. No, mam okazję ku temu. Jejku, jak to szybko minęło.

- Wspólne lata, aż za szybko.

- A te samotne też. Tylko były inne.

- Dużo inne.

- Brakowało mi Ciebie. - powiedziałam i pogłaskałam Grega po policzku

- Bez Ciebie też nie było tak, jak dawniej.

- A teraz jesteśmy znów razem.

- Razem w innym znaczeniu.

- Wiem, ale mi się to znaczenie podoba.

- Mi też. - powiedział Gregor i położył rękę na mojej nodze.

- O Greguś, Greguś... Co ja z Tobą zrobię, powiedz mi...

- Zrobisz co chcesz - odpowiedział chłopak i wyciągnął ręce przed siebie - Skuj mnie, jestem Twój.

- Cały mój.

- No właśnie. Chodź tu - Gregor położył ramię za moją głową, żebym się oparła i mnie pocałował.

Trwało to do czasu, gdy zadzwonił dzwonek do drzwi. Z Gregorem na "plecach" (bo mnie objął rękami w talii i nie chciał puścić) poszłam otworzyć. Na progu stał mój tata trzymając się za rękę z jakąś tlenioną blondynką. Przed nimi stała czwórka dzieci! Miał być tylko tata z tą laską.

- Wchodźcie - wykrztusiłam w końcu z siebie, z sprawą Gregora, który mnie ukłuł w żebro.

- Matilda, miło mi Cię poznać - powiedziało do mnie to blondcoś, wycałowało (w powietrze) z 15 razy i weszło do środka.

- Hej Moniczko - z tatą cmoknęliśmy się w policzki i zamknęłam drzwi.

Od razu poszłam (z Gregorem) do pokoju mamy. Stała ona przed lustrem i się poprawiała.

- No, w końcu udało się normalnie wejść - powiedziałam i zaśmiałam się.

- Widzę, że masz balaścik na plecach.

- No widzisz. Balaścik kocha i nie chce puścić.

- Eh, te młodzieńcze miłości.

- Twój balast Cię kocha - wyszeptał mi do ucha Greg i pocałował w policzek.

- ALe nie w sprawie balastu przyczłapałam. Tata już przyszedł. I to nie sam.

- Angela miała się pojawić.

- Wiem. Ale jej dzieci nie.

- A są tu?

- A nie? Taka mała czwórka.

- Mówiłam tacie, żeby ich nie brali. To nie.

- No dobra. Jakoś to przeżyje. Ale niańczyć ich nie będę.

- Nie będziesz. To Twój dzień i masz prawo do luzu.

- W ogóle.

- Dobrze. Pogadam potem o tym z Thomasem.

- Ok. To my idziemy do kuchni.

- Tam Wolfi robi już szaszłyczki.

- Naprawdę? A my siedzieliśmy w salonie i nic nie słyszeliśmy.

- No idźcie.

Zeszliśmy do kuchni, gdzie rzeczywiście Wolfgang przygotowywał jedzonko.

- Wiedziałeś?

- Ale co?
- Że ona z dziećmi przyjdzie?

- Nie.

- To dobrze.

- Czemu?

- Bo jakby wszyscy oprócz mnie wiedzeli to bym sie wkurzyła.